Dużo mówi się i pisze o tym, jak nastolatki korzystają z mediów. Jednoczesne granie w grę, słuchanie muzyki, rozmowa z kilkoma znajomymi – tekstowo lub przez wideo-komunikator – to nic nadzwyczajnego. Jakie konsekwencje może mieć korzystanie z wielu kanałów komunikowania? Czy proste działania, jak np. zmiana zdjęcia profilowego w serwisie społecznościowym, mogą wywołać lawinę nieplanowanych zdarzeń?
Świetną i bardzo przejmującą ilustracją wielozadaniowej rzeczywistości nastolatków jest film przygotowany przez studentów-filmowców, a zatem osoby znające od wewnątrz świat komunikacji młodych. Tym filmem jest „Noah” w reżyserii Waltera Woodmana i Patricka Cederberga. Wspomniany film został zrealizowany w 2013 roku, zatem pokazuje już w pewnym sensie stary świat mediów, mimo to bardzo dobrze oddaje wielozadaniową rzeczywistość komunikacyjną młodych. Główny bohater – Noah – włącza komputer, po czym otwiera komunikator w serwisie społecznościowym, za pomocą którego komunikuje się z kolegą. W tym czasie odzywa się do niego dziewczyna, która pyta, czy mogliby porozmawiać. Następnie dzwonią do siebie na Skypie, w międzyczasie chłopak wycisza dźwięk z karty przeglądarki, w której uruchomiony jest film z jednego z serwisów z pornografią. Rozmawiają o trudnej przyszłości, która ich czeka z uwagi na jego wyjazd na studia, ale połączenie się przerywa, dziewczyna pisze przez komunikator, że coś się zepsuło i odezwie się później. Chłopak, zmartwiony tematem rozmowy, zaczyna coś podejrzewać, pisze do kolegi, z którym konwersował tekstowo, rozmawiając przez Skype z dziewczyną i grając w tym samym czasie w przeglądarkową grę oraz zerkając na film z pornograficznego serwisu. Martwi się, że dziewczyna chce go zostawić, przegląda więc jej profil w serwisie społecznościowym i po kilku odświeżeniach przeglądarki okazuje się, że podmieniła zdjęcie profilowe, na którym do tej pory widnieli jako szczęśliwa, nastoletnia para, na swoje własne. Do tego nową fotografię komentuje i „zlubia”, podobnie jak inne, nieznajomy chłopak. Wszystko to trwa zaledwie kilka minut i jest wstępem do kilkunastominutowej historii, którą od początku oglądamy z perspektywy tego, co dzieje się na ekranie komputera nastolatka. Wchodzimy zatem w jego świat i możemy niemal odczuć jego rozterki, widzimy, z kim i o czym rozmawia, jak podzielona jest jego uwaga pomiędzy różne komunikatory, jak sfrustrowany przeskakuje do innego serwisu i co go tam spotyka.
NOAH – 17m Award Winning Short Film from Patrick Cederberg on Vimeo.
Kiedy pokazałem film studentkom pierwszego roku pedagogiki i zapytałem, czy coś ich w przedstawieniu życia nastolatków zaskakuje, odpowiedziały –
No to w sumie taka normalna rzeczywistość.
Właściwie nie powinienem się dziwić, pytając dziewiętnasto- i dwudziestolatki. Nieco inaczej było, kiedy obejrzałem produkcję z ludźmi dorosłymi, po studiach magisterskich. Przy czym były to studentki i studenci podyplomowych studiów, w wieku od dwudziestu kilku lat do około pięćdziesięciu. W ich przypadku wrażenia były mieszane. W przeciwieństwie do studentek pierwszego roku, wyraźne było krytyczne, a przynajmniej z dystansu spojrzenie na tzw. multitasking. Zwrócono jednak uwagę, że może nie wszyscy i nie tak biegle, ale w podobny sposób coraz częściej korzystamy z mediów. Zarówno w domu, jak i w pracy. W przypadku nastolatków jest to płynne przeskakiwanie pomiędzy wydarzeniami, konsumowanymi tekstami kultury i znajomymi, w dodatku jest w pewnym sensie naturalne, jeśli za naturalne uznać fakt dostępu do hipermediów pozwalających na wielozadaniowe wykorzystywanie od wczesnych lat dzieciństwa. W życiu dorosłych, chociaż zdarza nam się, że musimy być multitaskerami, próba realizacji wielu zadań w tym samym czasie może mieć poważne konsekwencje , ale o tym będę jeszcze pisał.
Filmografia:
Cederbert P., Woodman W., Noah, Dostępny w internecie: https://vimeo.com/pcederberg/noah .
Korekta i redakcja językowa: Justyna Zborowska-Stunża.
Zdjęcie: zrzut ekranu ze strony filmu w kanale Vimeo.
