Masowo korzystamy z cyfrowych urządzeń komunikowania. Młodzi budują rówieśnicze miejsca w oparciu o sieciowe przestrzenie wymiany komunikatów. Dzieci coraz częściej korzystają z tabletów i smartfonów. Szkoły z jednej strony wyposażane są w cyfrowe sprzęty, z drugiej często udają, że technologie mobilne nie istnieją i zabraniają ich używania.
http://www.schooltechnology.org Photos of elementary students using iPads at school to do amazing projects.
6. kwietnia dzięki gościnności Medialabu Katowice i wsparciu Karola Piekarskiego oraz Oskara Adamusa, za co ogromnie dziękuję, odbyło się prowadzone przeze mnie spotkanie. Podczas warsztatu, na który zapisało się niemal trzydzieści osób, tak że musieliśmy wspólnie z organizatorami zamknąć listę i zaprosić tylko dwudziestkę uczestników, podjęliśmy temat technologii wykorzystywanych przez nowe pokolenia. Spotkanie zorganizowane w ramach cyklu KulturLab, prowadzonego przy „Edukatorze Medialnym”, podzielone było na dwie części – wykładową, podczas której omawiałem cechy charakterystyczne pokolenia Z oraz pokolenia Alfa i część warsztatową.
Spotkanie ma na celu dyskusję o możliwościach wykorzystywania nowych technologii cyfrowych w edukacji kulturalnej i do budowania kultury uczestnictwa. Będzie miało charakter seminaryjno-warsztatowy. W pierwszej części uczestnicy spotkania wezmą udział w wykładzie poświęconym charakterystyce dwóch generacji ukształtowanych w dużej mierze przez nowo medialne narzędzia komunikowania – pokolenia Z i pokolenia Alfa. W drugiej będziemy stawiać pytania, generować pomysły oraz rozmawiać o przykładach zastosowania technologii cyfrowych w pracy animatorów i animatorek, nauczycieli i nauczycielek oraz rodziców i codziennej aktywności młodych osób.
Wspólna praca w grupach, ale również rozmowy prowadzone w trakcie wykładu, pozwoliły na zebranie ciekawych perspektyw uczestniczek pracujących na co dzień w różnych instytucjach. Zastanawialiśmy się m.in., jak budować przestrzeń dla edukacji kulturalnej i promować korzyści z edukacji kulturalnej organizowanej z wykorzystaniem technologii. Uczestniczki wskazywały m.in. konieczność przełamywania barier mentalnych, oporu wobec korzystania z cyfrowych narzędzi. Zwracały uwagę na trudności dla prowadzących – np. uczniowie mogą mieć większa wiedzę niż my, a to wymaga zmiany podejścia, otwarcia się na uczniów i wyjścia z roli przekazującego/przekazującej wiedzę. Omówiliśmy również, jakie narzędzia warto wykorzystywać podczas pracy z przedstawiciel(k)ami pokolenia Z, jak wspólnie z nimi gromadzić materiały i tworzyć oraz generować pomysły i utrwalać wiedzę. Świadomie nie wrzucam teraz odnośników do aplikacji i usług, ponieważ sporo z nich na pewno znacie, poza tym efektem objazdowej pracy po Polsce będzie poradnik zawierający ciekawe propozycje.
Istotnym wnioskiem było zwrócenie uwagi, że warto, by narzędzia były darmowe lub dostępne przez przeglądarki dla różnych systemów operacyjnych. Uczeń lub szkoląca się osoba powinna mieć dostęp do narzędzi, których uczy się wykorzystywać, stąd postulat niekomercyjności. Inna istotna uwaga to wykorzystanie elementów rozrywkowych, pójście w stronę tzw. edutainment i świadome korzystanie ze źródeł tego rodzaju. Nie bez znaczenia jest rozwijanie krytycznego stosunku do źródeł informacji i innych umiejętności oraz wiedzy związanej ze świadomym korzystaniem z mediów. Do tego korzystanie z nowych metod gromadzenia i przyswajania informacji – np. notatki wizualne, sięgnięcie do technologii pozwalających na modelowanie i zaprzęgnięcie do działań edukacyjnych np. drukarek 3d, angażowanie społeczne przez nowe kanały komunikowania i skupienie się na lokalnych problemach oraz wyzwaniach.
Warsztat pozwolił nam wydobyć sporo wątków. Utwierdził mnie w przekonaniu, że organizując i prowadząc edukację kulturalna oraz działania mające na celu rozwijanie kompetencji aktywnego uczestnictwa w kulturze, nie możemy dzisiaj zapominać o technologiach, które łączą wirtualność z namacalną rzeczywistością – jak np. druk 3d, programowanie, rozszerzona rzeczywistość, ale również nie możemy zapominać o edukacji obywatelskiej. Dzięki połączeniu różnych celów edukacyjnych i rozwijania różnych kompetencji oraz planowaniu złożonych projektów, mamy szansę na kształcenie świadomych użytkowników mediów. Osób, które będą potrafiły nie tylko współpracować ze sobą i realizować wyznaczane cele, ale także organizować się w miarę potrzeb w celu rozwiązywania problemów.
Zdjęcie: Brad Flickinger CC-BY.
Wpis zrealizowano w ramach stypendium z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
