Własna kraina Neverland, gdzie nie ma konieczności dorastania, może brzmieć kusząco. Jednakże dla osób, które cierpią na tzw. syndrom Piotrusia Pana, jest to kwestia nie tyle ucieczki przed dorosłością, co konieczności radzenia sobie z nią. Nie jest to łatwa droga, a zrozumienie tego zjawiska to pierwszy krok do pomocy tym, którzy z nim się zmagają.
Charakterystyka syndromu Piotrusia Pana
Syndrom Piotrusia Pana to termin zaproponowany przez psychologów, odnoszący się do dorosłych, którzy nie chcą lub nie są w stanie zaakceptować norm i odpowiedzialności dorosłego życia. Choć formalnie nie jest on uznawany za chorobę przez medycynę, sytuacje opisane tym terminem często dotyczą problemów w codziennym funkcjonowaniu.
Nazwa zjawiska pochodzi od postaci literackiej Piotrusia Pana, utworzonej przez J.M. Barrie. Piotruś jest chłopcem, który nigdy nie dorasta, zawsze żyje w świecie pełnym przygód i nigdy nie musi podjąć poważnych decyzji. Podobnie jak Piotruś Pan, osoby z tym syndromem często unikają odpowiedzialności, konfliktów i stresu.
Zobacz również: Syndrom niespokojnych nóg – czy przeszkadza?
Przyczyny powstania syndromu Piotrusia Pana
Przyczyny syndromu Piotrusia Pana są zróżnicowane i zazwyczaj mają swoje źródło we wczesnym dzieciństwie. Wielu ekspertów zwraca uwagę na zbyt ochronne, a czasem przesadnie kontrolujące i niesprawiedliwe rodzicielstwo.
Rodzice, którzy zbyt długo traktują swoje dzieci jak małe, niesamodzielne istoty, mogą nieświadomie przyczynić się do rozwoju syndromu Piotrusia Pana u swoich pociech. Dzieci, które nie są zachęcane do samodzielności i odpowiedzialności, mogą dorastać w przekonaniu, że są niezdolne do radzenia sobie z dorosłymi zadaniami.
Inna grupa specjalistów zwraca uwagę na psychologiczne i emocjonalne problemy, takie jak niskie poczucie własnej wartości, lęki i problemy z przywiązaniem, które mogą prowadzić do niechęci do dorosłości. Ponadto, w wielu przypadkach, syndrom Piotrusia Pana może wynikać z chęci unikania bólu i stresu związanego z dorosłością.
Objawy i manifestacje syndromu Piotrusia Pana
Wśród najczęściej występujących objawów syndromu Piotrusia Pana wymienia się:
- unikanie odpowiedzialności,
- niestabilność emocjonalna,
- zbyt duże przywiązanie do rodziców,
- brak zdolności do stawienia czoła rzeczywistości,
- tendencja do zamykania się w sobie,
- nieodpowiednie zachowanie dla swojego wieku.
Nie każda osoba, która wykazuje te cechy, ma jednak syndrom Piotrusia Pana. Wszystko zależy od stopnia, w jakim te cechy wpływają na jej codzienne życie.
Zobacz również: Syndrom Wertera – na czym polega?
Możliwości terapii syndromu Piotrusia Pana
Jeżeli zauważysz, że ktoś bliski ci cierpi na syndrom Piotrusia Pana, najważniejszym krokiem jest zachęcenie go do skonsultowania się ze specjalistą ds. zdrowia psychicznego. Terapeutą może być psycholog, psychiatra lub doradca ds. zdrowia psychicznego.
Osoby cierpiące na syndrom Piotrusia Pana mogą zdecydować się na różne formy terapii, w zależności od indywidualnych potrzeb. Najczęściej zalecaną formą terapii jest psychoterapia indywidualna, która pomaga osobie zrozumieć, jakie są przyczyny jej lęku przed dorosłością i jak je pokonać.
Inne metody terapii mogą obejmować terapie dla par i rodzin, warsztaty umiejętności społecznych, czy szkolenia z zarządzania stresem. Osoba cierpiąca na syndrom Piotrusia Pana potrzebuje wsparcia, ale również nauki, jak podjąć odpowiedzialność za swoje życie.
Rozumienie problemy jakim jest syndrom Piotrusia Pana jest pierwszym krokiem do pomocy tym, którzy go doświadczają. W każdym przypadku najważniejsza jest empatia i otwartość na potrzeby drugiej osoby.
